Afsakanir endalaust alltaf..

Hey
Sit hérna í róleheitunum í vinnunni, fátt eins notalegt og að mæta hingað eldsnemma á morgnanna, í myrkrinu, fá sér kaffibolla, kíkja á netið og sjá hvað mönnum liggur á hjarta eftir gærkvöldið og nóttina.. Í dag eru allir að missa sig yfir jafteflinu í handboltanum í gær, ég er nú bara alveg silkislök yfir þessu, efast ekki um að strákarnir eru að gera sitt besta .. ég myndi allavega ekki nenna að standa í öllum þessum æfingum og svona án þess að gera mitt besta þegar á hólminn væri komið..
Annars er ég bara hress, skellti mér meira að segja í spinning í ræktinni í gær, var nokkrum sinnum næstum því búin að gubba, þetta var svo erfitt, fyrst þegar kennarinn sagði „jæja, þá erum við hálfnuð með upphitunina….“!!! já ég er er massa formi, það er greinilegt. Ég bjóst nú samt alveg við því að þetta yrði erfitt, er búin að eyða tveimur vikum í að peppa mig upp í að fara og í gær var ég komin með afsakanirnar alveg í steríó og var eiginlega búin að sannfæra mig um að ég bara gæti alls ekki farið, ég væri svo þreytt.. eða var það hausverkur.. allavega ég fann eitthvað sem ég afsakaði mig með..  en svo las ég þetta og komst að því að ég væri bara letihaugur!!
Þannig að .. nú byrjar þetta, ég hef ekki neina einustu afsökun, allt að vinna og engu að tapa!! Ef ég fer ekki þá er ég að deyja í öxlunum, með hausverk og þarf að sitja í bílnum þegar Palli labbar á Esjuna í sumar í staðin fyrir að labba með!!
Ef ég fer ekki, þá kemst ég aldrei í dásamlega pottinn í Hreyfingu!!  Ég hef allt að vinna og engu að tapa.. nema kílóum, þó ég sé ekkert endilega að þessu til þess að létta mig, þá má alveg minnast á það að ég er búin að bæta á mig einhverjum fimm kílóum síðan ég hætti að mæta reglulega í ræktina.. það er bara of mikið, og þar sem ég vil getað borðað allt sem mig langar í án þess að kaupa mér endalaust stærri föt þá þarf ég að hreyfa mig.. þetta eru ekki geimvísindi. Og svo bara líður mér miklu betur, líður betur í sálinni og í kroppnum..
Ég var samt skúffuð í gær, þegar ég ætlaði að láta líða úr mér eftir puðið á hjólinum -þá var potturinn ískaldur!!! Mér finnst nú alveg lágmark að þegar maður er að borga marga þúsundkalla á mánuði og mætir aldrei, þá er það það minnsta sem þau geta gert er að hafa pottinn í lagi þegar maður loksins lætur sjá sig :) Potturinn er nefninlega gulrótin mín, því þegar ég er alveg við það að deyja, þá hugsa ég um hvað það verður gott að fara í pottinn á eftir. Og þar sem ég gerði þegjandi samkomulag við sjálfa mig þannig að ég mun aldrei fara í pottinn án þess að puða fyrst þá virkar það mjög vel.. Þessi pottur er algjör dásemd.
Ég ætla að mæta á morgun, er að hugsa um að sprófa að fara í þrektíma í hádeginu og ef ég næ því ekki, þá er það þrek og þol hjá Eyrúnu ef ég næ númeri. Ef ég næ ekki númeri.. þá bara lyfti ég eða eitthvað.. ég ætla allavega í gymmið!!